niewidzialna1.fotkoblog.pl

Krawędź życia

W samotności dni gubię własne Ja.
Jak z tego wytłumaczyć się?
Trudno być sobą gdy, ktoś odbiera Ci Twój świat.
Uczę się jak tu być. Tak na nowo być.
Cuda są w świecie tym, lecz jak narazie nie ma nic.

Życie na krawędzi.

Życie na krawędzi wciąż.

Wpadam w otchłań. Otchłań słów.

Myśli tam są barwne. Barwne niczym kwiat.

Bo poznałam Ciebie.

Poznałam Cię. Jestem już na brzegu słów.

W samotnych dniach muzyka gra.

Świat nabiera barw. Chcę by juz tak zostało, by już nie był taki sam.

Otoczony ciemnością i bez kresu dni.

Żyłam przeszłością bo zgubiłam się.

Teraz żyję chwilą. Nie odwracaj się.

Życie na krawędzi.

Życie na krawędzi wciąż.

Wpadam w otchłań. Otchłań słów.

Myśli tam są barwne. Barwne niczym kwiat.

Bo poznałam Ciebie.

Poznałam Cię.

Rozbłysło milionem barw...

Bo ja kiedyś....

Żyłam na krawędzi. Na krawędzi wciąż.
Rzucałam w otchłań, kolorowe sny...
Wszystko się zmieniło,
Bo poznałam Ciebie.

Poznałam Cię.